Een aantal jaren geleden kreeg ik contact met een alleraardigste dame, ik noem haar mevrouw D. Qua leeftijd ruim in de negentig, zelfstandig wonend in het huis waar zij met haar man en kinderen heeft gewoond. Zij had de behoefte haar huis op te ruimen want zij wilde haar kinderen niet opzadelen met alle rommel als zij zou overlijden. Elke vrijdag spraken we om half tien af, dronken om half elf een kopje koffie en werkten daarna nog wat uurtjes door. Omdat we elke week afspraken ontstond er een warme band.
Stap voor stap opruimen
Als eerste gingen we haar tafel opruimen, daar lagen allerlei boeken, papiertjes en herinneringen. Daarna kwamen de kasten in de huiskamer, met daarin kaarten, foto’s, enveloppen, visitekaartjes, boeken en nog veel meer. En ondertussen hadden we het over het leven in al zijn facetten. Ze liet me toe in haar herinneringen en er was ruimte om te praten over de dingen die voorbij waren. Daarna kwam de keuken aan de beurt en haar atelier. Zij had vroeger potten gebakken en had nog veel materiaal over. Ik heb een pottenbakster gevonden die heel blij was met haar mallen en een aantal van haar potten heeft afgebakken die nog onaf waren. Een heel mooie manier om een periode af te ronden als je spullen een tweede leven krijgen.
De volgende klus was de administratie. We hebben samen haar hangmappensysteem opgeruimd en aangevuld. Als je de juiste categorieën maakt in mappen/ordners kun je alle papieren snel archiveren. Dan is het opruimen een fluitje van een cent want je weet precies waar wat moet worden opgeborgen. Daar hoef je niet meer over na te denken.
Haar papieren vertegenwoordigden een leven vol mooie en moeilijke fases. Ik kon haar bijstaan en verder helpen. Dat uiteindelijk de administratie op orde was gaf haar een goed gevoel. Als zij er straks niet meer zou zijn, konden de kinderen alle belangrijke documenten makkelijk vinden.
Op enig moment was de werkkamer aan de beurt. Mevrouw D. was inmiddels zelf begonnen met het maken van stapeltjes voor haar kinderen. Als we iets tegenkwamen voor één van hen, konden we het daarbij leggen. En als ze op bezoek kwamen konden de kinderen hun stapel alvast meenemen.
Alle kasten hebben we doorgenomen en opgeruimd. Vergeten en dierbare spullen kwamen tevoorschijn. Het werd duidelijk wat ze allemaal aan spullen in huis had. Tijdens het opruimen van deze spullen kwamen veel herinneringen boven. Documenten konden we in de opgeruimde hangmappen opbergen. Zo lagen alle documenten per onderwerp bij elkaar. De structuur gaf haar rust, omdat ze wist dat de ‘nalatenschap’ goed was geregeld.
Vele vrijdagochtenden hadden we besteed aan het structureren van haar huis. En toen waren we klaar. Omdat we veel tijd met elkaar hadden doorgebracht en veel besproken hadden ontstond er een hechte band. Ik was deelgenoot van een proces van afronden en afscheid nemen van een tijdperk. Heel bijzonder. Ik hield contact met haar, belde haar op, of ging langs. En toen opeens werd de telefoon niet meer opgenomen.
Na haar overlijden
Mevrouw D. bleek na een kort ziekbed te zijn overleden. Ik werd uitgenodigd voor de begrafenis. Een kerk vol met mensen, terugkijkend op een leven van 100 jaar. In de speech van een dochter werd ik genoemd. Hoe bijzonder is dat.
Opeens schoot me te binnen dat in het huis van mevrouw D. ergens achterin een kast iets kostbaars stond dat ze misschien niet wisten. Na afloop ging ik naar de dochter, vertelde haar hoe bijzonder haar moeder voor mij was. Maar ook over de inhoud van de kast. En inderdaad, ze wist het niet. Ze was heel blij met mijn informatie.
Omdat de familie mij vertrouwde werd ik ook betrokken bij het volgende onderdeel van het proces.
Ik kreeg de opdracht om te helpen bij het opruimen van het huis voor de verkoop. Allerlei familieleden kwamen helpen en ik regelde o.a. de kringloopwinkel die spullen verkoopt voor een goed doel. Een aantal keren kwamen ze langs om spullen op te halen. En familieleden namen veel voorwerpen mee ter herinnering. En dan opeens is de klus geklaard.
Een mooie herinnering
Ik heb mevrouw D. kunnen begeleiden in haar proces en het gezin in het proces na haar overlijden. Als aandenken heb ik één van haar geraniums die bij haar op de vensterbank stonden. Een heel mooie herinnering aan een fijne klant en een waardevol proces.
Geef een reactie